Czas tak szybko płynie...

Oj nie ogarniam już tego jaki jest dzień tygodnia, a o dacie to już nie wspomnę...też tak macie?
Moje życie kręci się w okół :śniadanie, zabawa, spacer, obiad, drzemka, obiad, spacer, kolacja, kąpanie i wolne....po czym wymawiam hurra pełna nadziei że mam czas dla siebie i zasypiam :-)



Ciepło się zrobiło, jest przyjemnie..więc nie ma sensu siedzieć w domu, co skutkuje wielkim domowym rozgardiaszem..bo kto by tam myślał o głębszych porządkach jak natura wzywa na powietrze...
Zatem dom ogarnięty tylko powierzchownie...ale wiecie..jakoś mi to nie przeszkadza...choć czasem nic znaleźć już nie mogę.

Co z nowości.? niech się zastanowię.......

Był dzień dziecka i nowe prezenty. Jasiek wniebowzięty. Byliśmy na miejskim zlocie dla dzieci bo przecież Janek musiał swoje IJO IJO obejrzeć dokładnie.

Byliśmy też na festynie dla rodzin organizowanym przez firmę sprzedającą maszyny i sprzęt rolniczy... bo oczywiście trzeba było zobaczyć traktory...ale jedyne zdjęcie z tego festynu to takie na którym Janek wsuwa kiełbasę z grilla...

Przez większość czasu staramy się być na dworze i bawić się z dziećmi. Janek przeżywa jakiś kryzys i zaczął bardzo wstydzić się ludzi, czasem nawet i dzieci...chociaż myślę że dlatego, iż dzieci zawsze są z dorosłymi:-)
Chociaż ostatnio widzę lekkie postępy w tym temacie , pediatra zapewniła (choć oczywiście mam ograniczone zaufanie do lekarzy), że to normalne w tym wieku i większość dzieci przechodzi taki regres - jedne wcześniej inne później - chodzi podobno o samoświadomość.

Janek jeździ na rowerze już tak dobrze, że mamy wrażenie że rower ten jest już dla niego za mały, i pewnie przydał by się taki na większych kółkach - ale w tym roku sobie odpuścimy, chyba, że z taką lubością będzie chciał jeździć jesienią i wczesną zimą i ten ewidentnie będzie mu kulą u nogi...bo mamy plan by w przyszłym roku kupić już z pedałami.

Planujemy przenieść też Janka na "dorosłe" łóżko- tylko problem jest podstawowy, że nie ma ono zabezpieczenia i boję się że Janko wypadnie. Nie jest to łóżko materacowe więc gotowe blokady odpadają bo te wkłada się pod materac -ale mam już plan...mam nadzieje, że uda się go jakoś zrealizować i Janka przeniesiemy na nowe :-) a zarazem stare - bo kupiliśmy je w czasie kiedy urządzaliśmy Jaśkowi pokój jak był jeszcze w brzuszku:-)

Co jeszcze?
Jesteśmy w trakcie odpieluchowywania...
Jak nam idzie?
dopiero dzień 3 niepełny...tzn. zakładamy jeszcze pieluchę na spanie w południe i na noc oraz na spacery. Bez pieluchy chodzi tylko po domu.Ale dziś są już jakieś pierwsze sukcesy. Zero przesikanych majtek i parę razy zawołał "si"...zobaczymy co będzie dalej..czy nie cofnie swoich umiejętności sikania do jutra...
EDIT: właśnie Janek zlał się na balkonie :-)

No i Janek wymawia coraz więcej słów, czasem nie wiem o co mu chodzi i zgaduję...ale ważne że coś zaczyna się dziać bo już zaczynałam się martwić...

To, że ja nadal bez pracy to chyba nie muszę wspominać :-(

Zmieniamy też klamki do okien na te z zabezpieczeniem ...z wiadomego powodu, wolę dmuchać na zimne.

To już chyba tyle nowości :-)

Pamiętajcie, że mam do oddania książkę "NADZIEJA...." poczekam na jeszcze parę zgłoszeń, wiele z Was opisało prywatnie na mój adres mailowy cameljanka@gmail.com, niektóre z Was zrezygnowały, niektóre napisały w komentarzu z prośbą o niepublikowanie, no i są też te komentarze co opublikowałam. Poczekam do niedzieli więc jeśli są jeszcze jakieś chętne, piszcie na priv lub w komentarzach. Po niedzieli napiszę której z Was wyślę książkę.
PS> Mam pomysł na nowy cykl "niepłodnościowy" - może chciałybyście wziąć w nim udział,  by pomóc zrozumieć  tym zarówno z problemem z płodnością a także tym zdrowym  na czym to wszystko polega, jak wiele nas kosztuje, jak wiele niszczy i jak wiele też buduje. Chciałabym zamieszczać na blogu oczywiście anonimowo ze zmienionymi imionami prawdziwe historie starań o dzieci, niepowodzeń, powodzeń, całą prawdę o niepłodności.A nie tylko suche fakty, statystyki, tabelki.  Mam wrażenie, że temat niepłodności jest spychany poza margines, lub spłycany tylko do statystyk, wiele osób nie ma nawet pojęcia co czuje osoba z problemem niepłodności, czego oczekuje, lub co może jej pomóc. Bliscy lub znajomi takich osób również mają problem by odnaleźć się w sytuacji, nie wiedzą co powiedzieć, jak się zachować, czy mówić o dzieciach, czy omijać ten temat...więc jeśli chcecie pomóc, jeśli chcecie przekazać światu swoje historie, lub macie ochotę na spowiedź przed samą sobą, macie ochotę przekazać światu jak walczycie o swoje szczęście, jak stałyście się szczęśliwe, lub jak tkwicie w nieszczęściu...zapraszam..piszcie, a ja ze swojej strony zapewnia 100% dyskrecję i zrozumienie.
Serdecznie zapraszam..może kiedyś znajdzie się nawet osoba, która zbierze to wszystko do kupy i wyda opowiadania:-) by niepłodność nie była tylko suchym faktem, nie była tylko stwierdzeniem, tylko diagnozą: Spróbujmy zaprzyjaźnić się z niepłodnością - razem.
Co myślicie o takim cyklu? Pomożecie? Czy może to bez sensu? Zapraszam raz jeszcze :

cameljanka@gmail.com