Początki walki...#2 niepłodność

Witam się piątkowo czyli nowo- cyklowo...

A jak już jesteśmy przy nowych cyklach mój od wczoraj się zaczął...3 dni temu skończyłam brać zaleconą luteinę , która być może ustrzeże mnie przed większymi konsekwencjami mojej torbieli w co oczywiście wątpię..ale warto sprawdzić...organizm bardzo szybko zareagował na odstawienie Luteiny bo już po dniu jej niebrania rozpoczął się nowy cykl...za parę dni zapewne czeka mnie następna wizyta i obowiązkowe USG..wtedy wszystko będzie jasne...wtedy już dostanę wyrok , jasny czytelny obraz postępowania...

Szkoda że nie wszystko jest zawsze takie łatwe i czytelne, szkoda że wszystkiego nie możemy wiedzieć od razu..tylko zawsze jest akcja...potem czekamy cały cykl...reakcja i znowu niewiadoma przez kolejny miesiąc..to może wykończyć psychicznie,..

Jak już pisałam w ostatni piątek gdy zaczynamy się niepokoić naszym zdrowiem warto wybrać się do lekarza...dobrego lekarza..takiego któremu zaufamy..jeśli choć jedna rzecz nam się nie podoba lepiej szukać innego, pytać, czytać opinie, poszukiwać...

Więc jak obiecałam, po krótkim wstępie zaczynam tematy  o NIEPŁODNOŚCI... nie lubię tego słowa , źle mi się kojarzy..jest jakieś takie napiętnowane...a przecież nie jest to BEZPŁODNOŚĆ...i może dlatego wiele osób milczy, nie rozmawia, nie przyznaje się do problemów, spycha to gdzieś na margines...bo właśnie ludzie mylą te  dwa pojęcia... NIEPŁODNOŚĆ NIE JEST BEZPŁODNOŚCIĄ!!! to dwa różne pojęcia...choć wiem z doświadczenia, że jak się mówi : "mamy problem z niepłodnością " wszyscy z litością patrzą się jakbym co najmniej była bezpłodna... dlatego raczej omija się to słowo..mówiąc problem z zajściem..itp.. boimy się tego słowa jakby miało to się zaraz przerodzić w coś gorszego...

Ja z reguły otwarta na wszystko nigdy nie miałam problemów z mówieniem o swoich problemach z niepłodnością..nigdy nie ukrywałam tego faktu zarówno przed rodziną i znajomymi...a ciekawskim którzy ciągle dopytywali się  dlaczego nie mamy dzieci....albo docinali "no zróbcie sobie w końcu dziecko" z góry mówiłam że borykamy się z niepłodnością... ICH ZMIESZANE MINY...BEZCENNE...

napór społeczny w tym czasie odnoście posiadania dzieci odczuwa się niestety podwójnie... każde słowo dobiera się jak atak..i przyjmuje się skorupę żółwia..taka obronna..albo czasem pancerzyk jeża...lepiej pokłóć zanim ktoś się zbliży...

My o naszej niepłodności dowiedzieliśmy się jakieś 6  lat temu... to był chyba 2008 rok... już wcześniej miałam problem z jajnikami...nagminnie tworzyły mi się torbiele...nie łączyłam wówczas tego z faktem że może to być problem w przyszłości...miałam również laparotomię z powodu torbieli 15 cm i drugiej 5 cm...  operacja trwała długo...rokowania w trakcie operacji mieszane..wyglądało to nieciekawie- dlatego w trakcie na cito wykonywane były badania histopatologiczne bo była wątpliwość czy wycinać wszystko czy tylko torbiel..na szczęście wycieli torbiel z częścią jajnika...reszta została...po tym badałam się już regularnie...

W końcu zapragnęliśmy dziecka.. zrobiłam badania...wszystko niby w porządku...

po dwóch miesiącach nic się nie działo...w trzecim spóźniał się okres...test negatywny...badanie poziomu HCG w kwi nie zerowa ale nie ciążowe..wizyta u ginekologa...być może ciąża biochemiczna...ale na wszelki wypadek zlecone badania markerów nowotworowych...wyszły dobrze...

Następnie zmiana ginekologa...

Nowy lekarz...lekarka...miła, przesympatyczna...zbadała mnie, z góry stwierdziła policystyczne jajniki..ja zielona...bo przecież nie co dzień słyszy się takie rzeczy..co to u licha...zleciła mi badania hormonalne w 3-4 dniu cyklu LH, FSH, no i tarczyce ... moim zdaniem te wyniki nie sugerowały PCOS ale ja lekarzem nie jestem...okazało się że mój jajnik nie rusza....nie mam owulacji...więc leki na stymulacje...potem monitoring...potem torbiele...potem tabletki anty...działanie przedmiotowe, książkowe, bez wdawania się w indywidualne predyspozycje organizmu...bez dodatkowych badań zlecone różniaste leki..nie będę dziś pisać o PCOS bo to temat na odrębny post...ale chcę nakreślić  problem z którym boryka się nie jedna kobieta..zbyt szybko rzucane są nam bezpodstawne diagnozy, zbyt szybko przepisywane środki które dogłębnie ingerują w nasz organizm..a przecież można zlecić badania...podstawowe badania, które wyjaśnią dużo rzeczy..zanim jeszcze zaczniemy się faszerować...

NIEPŁODNOŚĆ TO CHOROBA którą można leczyć....to nawet wg Wikipedii nie jest choroba...to stan w którym zachodzi niemożność zajścia w ciążę pomimo rocznego współżycia bez zabezpieczenia z częstotliwością 3-4 stosunków tyg.

Zanim zaczniemy panikować zacznijmy od badań diagnostycznych a jak już podkreślałam to wielokrotnie znajdźmy dobrego lekarza...ja od siebie powiem tyle..jeśli macie podstawy twierdzić że coś jest nie tak...kierujcie się od razu do przychodni gdzie zajmują się niepłodnością...oczywiście można spróbować leczyć się u swojego rodzimego lekarza jeśli na prawdę mamy do niego zaufanie...ja jednak straciłam około 4 lat...i zdecydowanie widziałam różnice jeśli chodzi o diagnostykę niepłodności..nie ma co ukrywać..tam zajmują się tylko tym..i mają specjalistów - przez ich ręce przeszło setki, tysiące par borykających się z tym problemem... poza tym uważam że niepłodność to nie problem indywidualny..to problem pary...dotyczy zarówno mężczyzny jak i kobiety... i tu jest różnica..ja nie spotkałam na swojej drodze wcześniej lekarza który zaprosił mojego męża do gabinetu...zawsze musiałam sama wszystko przyjmować na klatę nie raz z łzami w oczach...tam jest inaczej...tam nie ma ty...tam jesteście wy...wy macie problem, wy się leczycie...bez względu czy problem dotyczy twoich jajników czy jego jąder...leczycie się wy..tak samo jak wy tworzycie nowe życie....bo przecież w pojedynkę jest to raczej mało prawdopodobne...

A jak wyglądała by teraz idealana pierwsza wizyta w związku z niepłodnością:

-wizyta z mężęm, partnerem

-dogłębny wywiad, (dł cyklu, waga, tryb życia, zawód, dieta, sport., wszystko, ilość stosunków, relacje małżeńskie)

-badanie ginekologiczne +USG

- skierowania na badania - w zależności od wywiadu i badania - dla mnie najważniejsze to:

1) drożność jajowodów...ja uważam to za podstawę... a nikt mi nie zaproponował przez 4 lata

2) hormony (wszystkie bez wyjątku w odpowiednich dniach)

3) cukier, krzywa cukrowa (nie wiem dlaczego lekarze bez tego przepisują metformax - tak jak było u mnie)

4) zlecenie monitoringu cyklu

5) podstawowe badanie na czystość, bakteriologiczne, chlamydie, badania nasienia, itp.

6) jeśli mamy diagnozę super, jeśli nie to jest na prawdę jeszcze szereg różnych badań specjalistycznych do wykonania..w zależności od kierunku w którym idzie specjalista....

(jeśli macie ochotę któregoś dnia poszperam dogłębniej na temat diagnostyki i badan i coś napiszę bardziej fachowym okiem)

Wszystko dziś opisałam na chłodno bez emocji..w sumie tak jakbym nie chciała wzbudzać od nowa tego uczucia..ale jednak się nie da..karmiąc przed chwilą małego, jednocześnie zastanawiając się co wam napisać..przypomniałam sobie te 5 lat, te co miesięczne doły, te wizyty z których prawie zawsze wychodziłam z płaczem...bo jak nie torbiel to brak owulacji, jak jest owulacja to pęcherzyk nie pękł..każdy miesiąc to było rozdzieranie tej samej rany...która ciągle się powiększała...i tak na prawdę nawet nie dano nam szansy w ciągu tego czasu starać się o dziecko..bo nie było podstaw...bo przecież bez owulacji dziecka nie będzie, z torbielą też, potem w trakcie przyjmowania tabletek anty by wyleczyć torbiel też nic z tego..wiec nie było nam dane starać się, mieć ta nadzieje ze może za miesiąc...my drżeliśmy by za miesiąc nie było torbieli, lub by za miesiąc torbiel zniknęła lub chociaż się zmniejszyła...by za miesiąc była chociaż owulacja...nigdy w przeciągu tych 5 lat nie było takiego miesiąca byśmy z czystym sumienie mogli się starać a potem z drżeniem serca z testem w reku czekać na wynik...nie wiem nawet co gorsze... teraz wiem...zdaję sobie z tego sprawę że czeka nas znowu ta sama walka..walka z czasem...z miesiąca na miesiąc z cyklu na cykl czekanie...bo może Luteina pomoże 1 miesiąc, Może po tabletkach anty się wysuszy 2-6 m-cy, potem niestety zabieg i w zależności od sposobu operacji następne 2-6 m-cy rekonwalescencji....i potem jeśli nie pojawi się żadna natrętną torbiel można zacząć starania...od początku....tak to widzę..... czy to nie napawa optymizmem....ale cóż wszystko w rękach Boga...

PS. Alu z www.bocianieczekamy.blogspot.com, jestem dziś poruszona waszym szczęściem...mam gęsią skórkę na całym ciele...i wierzę w znaki na niebie, że On miał być dla Was... i jak sobie o Was myślę nasuwa mi się tylko ta kołysanka  BOCIAN...bardzo ją lubię..może Waszemu synkowi przypadnie do gustu...trzymam kciuki...

Zza burty nieba wypadło dziecko

 złapał je bocian co latał kiepsko 

wypadło dziecko z dzióbka bociana 

lecz je na ręce złapała mama

 aaa baju baj spij syneczku zasypiaj 

aaa baju baj spij malutki zasypiaj 

dziecko się cieszy w ramionach mamy 

do serca tuli się synek kochany 

mama przy tobie w zabawie, w ciszy 

zawsze pocieszy gdy płacz usłyszy

 aaa baju baj spij syneczku zasypiaj aaa baju baj spij malutki zasypiaj

 kiedyś syneczku urośniesz duży

 spotkasz bociana co latał kiepsko

 zapytasz jak tam staruszku leciu

 czy wciąż pracujesz roznosząc dzieci

 aaa baju baj spij syneczku zasypiaj aaa baju baj spij malutki zasypiaj

ŹRÓDŁO: www.ptaki.biz

DOBRANOC WSZYSTKIM!